همیشه سبز همچون یشم
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۲۷۵۰
نحوه پرورش و نگهداری گل یشم در منزل بسیار راحت است. آبیاری کم و به‌موقع، نور غیرمستقیم خورشید، خاک سبک حاصلخیز و دمای ۲۱ تا ۳۴درجه سانتی‌گراد از شرایط پرورش ونگهداری این گل درآپارتمان است که درصورت نگهداری آن به شیوه ذکر شده، به‌راحتی رشد می‌کند. پرورش و نگهداری گیاه یشم برای مبتدیان در باغبانی و نگهداری گل و گیاه نیز ساده است و به راحتی از طریق قلمه زدن تکثیر می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خاک
اولین فاکتور مهم برای رشد گل یشم، خاک مناسب است، چرا که گیاه برای رشد به خاک حاصلخیز، سبک با زهکشی کافی نیاز دارد. برای کاشت آن گیاه در گلدان ترکیبی از رس، ماسه، خاک لومی حاصلخیز و خاک‌برگ مناسب است و همچنین می‌توانید مخلوطی از کوکوپیت، پرلیت و ماسه نیز برای آن استفاده کنید. بسیاری از ویژگی‌های گیاه یشم به کاکتوس‌ها شباهت دارد، ولی استفاده از خاک مناسب کاکتوس به تنهایی برای این گیاه توصیه نمی‌شود و بهتر است خاک مخصوص کاکتوس را با کوددهی غنی و سپس استفاده کنید.
آبیاری
گیاه یشم به آب کمی نیاز دارد و سوالی که برای بیشتر افراد پیش می‌آید اینکه بهترین زمان آبیاری این گیاه چه زمانی است؟ باید بگوییم که بهترین زمان آبیاری گل یشم، هنگامی است که در فاصله بین دو آبیاری ۳ تا ۴ سانتی‌متری سطح خاک گلدان کاملا خشک شده باشد. هنگام آبیاری از زهکش کف گلدان اطمینان حاصل کنید، چراکه باقی ماندن آب در پای گلدان باعث پوسیدگی ریشه و ساقه گیاه می‌شود. همچنین گیاه یشم ممکن است نسبت به نمک موجود در آب لوله‌کشی حساس باشد، بنابراین در صورت مناسب نبودن آب محل زندگی‌تان از آب جوشیده سرد یا آب مقطر استفاده کنید.
نور
گیاه یشم در نور کافی و نور غیرمستقیم خورشید بهترین رشد را دارد، خوشبختانه شما می‌توانید با خیال راحت این گیاه را در هر جایی از اتاق یا دفتر کارتان نگه دارید، چراکه به دریافت میزان کمی نور در روز (۲ تا ۴ ساعت در روز) کفایت می‌کند. توصیه می‌شود ترجیحا گیاه یشم را در معرض نور مستقیم صبح تا ظهر قرار دهید، زیرا نور بعدازظهر امکان دارد به گیاه آسیب وارد کند.
دما
همان‌طور که خواندید؛ گیاه یشم بومی مناطق گرمسیری است و مناسب‌ترین دما برای پرورش و نگهداری آن دمای ۲۱تا ۳۴ درجه سانتی‌گراد است. دقت داشته باشید این گیاه را به‌هیچ‌وجه نباید در سرما بگذارید، چرا که تحمل سرما را ندارد و در دما‌های کمتر از ۵ درجه سانتی‌گراد آسیب جدی می‌بیند.
زمان و نحوه تعویض گلدان
هر دو تا سه سال یک‌بار و برای گیاهان بالغ هر پنج سال یک‌بار اقدام به تعویض گلدان کنید. همچنین پس از تعویض گلدان تا یک ماه آن را کوددهی نکنید.
کوددهی
برای کوددهی مناسب می‌توانید از کودمخصوص کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها یا از کود‌های مخصوص گل و گیاهان آپارتمانی هر دوهفته یک‌بار استفاده کنید.
هرس گیاه
این فاکتور جهت حفظ ظاهر گیاه یشم توصیه می‌شود وگرنه انجام ندادن آن هیچ آسیبی به گیاه وارد نمی‌کند. پس برای حفظ ظاهر زیبای آن شاخ‌و برگ‌های آسیب‌دیده را هرس کنید و با سرزنی تعدادی از شاخه‌ها باعث متراکم‌تر شدن شاخ و برگها شوید. دقت داشته باشید بهترین زمان برای هرس‌کردن اواخر زمستان تا اوایل بهار است.
آفات و بیماری‌ها
رایج‌ترین و شایع‌ترین آفات گیاه یشم، شپشک‌های آردآلود و سپردار است که توصیه می‌شود برای نابودی آنها از سموم شیمیایی به‌جز سم مالاتیون استفاده شود.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: گل گیاه گل آپارتمانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۲۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم
محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.
به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.
به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.
زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.
اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند
کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.
او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.
انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.
راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.
جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.
لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.
از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.
این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.
محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.
آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.
آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.
اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.
راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.
به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان